ΩΡΛ Άλιμος

Χειρουργός Ωτορινολαρυγγολόγος Αγγέλου Βαλέρια

H Βαλέρια Αγγέλου είναι ΩΡΛ - Χειρουργός Ωτορινολαρυγγολόγος και διατηρεί το ιατρείο της στον Άλιμο και στη Ρόδο. Είναι απόφοιτος της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου ULB Βρυξελλών Βελγίου και έλαβε την ειδικότητά της από την ΩΡΛ κλινική του Νοσοκομείου Ευαγγελισμός. Παρέχει τις υπηρεσίες της ιδιωτικά στο ιατρείο της στον Άλιμοκαι στη Ρόδο, ενώ είναι Επιμελήτρια στην Ευρωκλινική Αθηνών, και στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών.Επίσης σε συνεργασία με την Euromedica Ρόδου δέχεται ραντεβού & εξυπηρετεί περιστατικά στην Ρόδο.

Η ΩΡΛ Βαλέρια Αγγέλου αντιμετωπίζει κάθε ασθενή της, πρώτα ως άνθρωπο και μετά ως ασθενή. Προσφέρει μία ολιστική προσέγγιση, χρησιμοποιώντας στοιχεία συνολικά και όχι αναγωγικά. Εξετάζει τον «άνθρωπο» στο σύνολο δηλαδή, σε όλα τα επίπεδα υγείας του και βλέπει τις πολυεπίπεδες δυνατότητες και τα οφέλη που μπορεί να αποκομίσει για τον ασθενή, με βάση την αντίληψη ότι όλα τα μέρη συνδέονται και επηρεάζονται μεταξύ τους. Όσο περισσότερη έμφαση δίνουμε στο «τμήμα», τόσο παραβλέπουμε τη συνολική εικόνα.

Χειρουργός Ωτορινολαρυγγολόγος

κα Βαλέρια Αγγέλου

Αλλεργική Ρινίτιδα: Συμπτώματα, διάγνωση & θεραπεία

Ποια είναι τα συμπτώματα της αλλεργικής ρινίτιδας
Η αλλεργική ρινίτιδα αποτελεί ένα συχνό πρόβλημα δημόσιας υγείας. Υπολογίζεται ότι 1 στα 5 άτομα πάσχει από αλλεργική ρινίτιδα. Πολύ συχνά όμως, η συχνότητα και σοβαρότητά της υποεκτιμάται. Ως αλλεργική ρινίτιδα ορίζεται η φλεγμονή του επιθηλίου της μύτης που προκαλείται από την υπερβολική αντίδραση του οργανισμού έναντι κάποιων αεροαλλεργιογόνων (σκόνη, γύρη, ακάρεα... η λίστα είναι ατέλειωτη).

Τα συμπτώματα
καταρροή (πρόσθια ή οπίσθια),
παροξυσμικούς πταρμούς (φταρνίσματα)
συμφόρηση (μπούκωμα)
συνοδό κνησμό της μύτης ή του φάρυγγα

Η αλλεργική ρινίτιδα μπορεί να είναι μόνιμη ή διαλείπουσα, ήπια ή σοβαρής μορφής.
Πως γίνεται η διάγνωση της αλλεργικής ρινίτιδας;
Η διάγνωση της αλλεργικής ρινίτιδας γίνεται με

Το λεπτομερές ιστορικό (ερωτήσεις για την πάθηση) και την κλινική εξέταση από εξειδικευμένο Ωτορινολαρυγγολογο
Εκτέλεση των δερματικών δοκιμασιών νυγμού με αλλεργιογόνα (Skin prick test)
Αναζήτηση των ειδικών αντισωμάτων στο αίμα με ειδικές εργαστηριακές μεθόδους (IgE, RAST)

O ειδικός ιατρός θα συνεκτιμήσει όλα τα παραπάνω και θα διακρίνει την αλλεργική ρινίτιδα από άλλες μορφές χρόνιας ρινίτιδας που υπάρχουν όπως αγγειοκινητική, λοιμώδης φαρμακευτική, ηωσινοφιλική, επαγγελματική, ορμονική κ.ά.
Ποια τα θεραπευτικά μέσα που χρησιμοποιούμε;

1. Αποφυγή αλλεργιογόνων
2. Φαρμακευτική θεραπεία
Πρόκειται για τη θεραπεία που έχει ως στόχο την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της αλλεργικής ρινίτιδας. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται επιλέγονται με βάση το είδος των συμπτωμάτων του ασθενή και τη βαρύτητά τους.

Τα κυριότερα είναι:

Α) Αντιισταμινικά
Πρόκειται για φάρμακα που χορηγούνται από το στόμα ή τοπικά (μύτη και μάτια). Είναι τα πιο ευρέως χρησιμοποιούμενα και αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά την καταρροή, το φτέρνισμα και τη φαγούρα. Δεν έχουν αποτέλεσμα όταν το κύριο σύμπτωμα είναι η δυσχέρεια της ρινικής αναπνοής (μπούκωμα της μύτης). Δρουν αναστέλλοντας τη δράση της ισταμίνης, η οποία είναι υπεύθυνη για τα περισσότερα από τα συμπτώματα της αλλεργικής ρινίτιδας.
Τα τοπικά αντιισταμινικά (μύτη και μάτια) είναι εξίσου αποτελεσματικά με τα από του στόματος και στερούνται της βασικής τους ανεπιθύμητης ενέργειας, την υπνηλία. Έχουν ταχύτερη έναρξη δράσης (εντός 10΄) και άριστο προφίλ ασφάλειας. Δεν παρουσιάζουν αλληλεπίδραση με άλλα φάρμακα και είναι πολύ καλά ανεκτά (δεν προκαλούν δηλαδή δυσαρέσκεια κατά τη χρήση τους).

Β) Ενδορινικά spray κορτιζόνης
Πρόκειται για ρινικά spray κορτιζόνης που χρησιμοποιούνται στην αλλεργική και μη αλλεργική ρινίτιδα και όταν το προεξάρχον σύμπτωμα είναι το μπούκωμα. Καταπολεμούν την αλλεργική φλεγμονή, τα περισσότερα όμως χρειάζονται λίγες μέρες για να λειτουργήσουν, για αυτό πρέπει να χρησιμοποιούνται εγκαίρως. Είναι φάρμακα με εξαιρετικό προφίλ ασφάλειας. Η βιοδιαθεσιμότητα της κορτιζόνης σε αυτή την μορφή είναι εξαιρετικά χαμηλή το οποίο σημαίνει ότι η κορτιζόνη δεν έχει συστηματική δράση και έτσι αποφεύγονται οι παρενέργειες της.

Γ) Αποσυμφορητικά
Πρόκειται για φάρμακα που ανακουφίζουν μόνο από το μπούκωμα (χωρίς να αντιμετωπίζουν κάποιο άλλο σύμπτωμα της αλλεργικής ρινίτιδας) προκαλώντας σύσπαση των αγγείων της μύτης προσωρινά. Η πολυήμερη όμως χρήση τους προκαλεί ολοένα και μεγαλύτερη ρινική συμφόρηση (rebound φαινόμενο) με αποτέλεσμα ο ασθενής να πέφτει σε ένα φαύλο κύκλο εξάρτησης. Τελικά δημιουργείται "φαρμακευτική ρινίτιδα". Είναι χρήσιμα φάρμακα για την άμεση και προσωρινή ανακούφιση του ασθενή μέχρι να δράσουν τα ενδορινικά spray κορτιζόνης

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΜΗ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΕ ΑΠΟΣΥΜΦΟΡΗΤΙΚΑ ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΠΟ 3-5 ΗΜΕΡΕΣ. ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΦΑΡΜΑΚΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΑΛΛΕΡΓΙΚΗΣ ΡΙΝΙΤΙΔΑΣ.

Δ) Ανοσοθεραπεία
Είναι η μοναδική αιτιολογική θεραπεία.
Αλλάζει τον τρόπο που το ανοσοποιητικό μας αντιμετωπίζει το αλλεργιογόνο (ως εχθρό). Πρόκειται για ενέσιμη ή υπογλώσσια θεραπεία που συνήθως διαρκεί 3- 5 χρόνια. Τα αποτελέσματα είναι ήδη ορατά από τον πρώτο χρόνο της θεραπείας. Το σημαντικότερο είναι ότι επηρεάζει τη φυσική πορεία της νόσου

Ροχαλητό και υπνική άπνοια

Πως δημιουργείται το ροχαλητό;

Ροχαλητό είναι η παραγωγή αναπνευστικού θορύβου κατά τον ύπνο. Το ροχαλητό δημιουργείται από τη χαλάρωση του μυϊκού τόνου που προκαλείται κατά τον ύπνο, με αποτέλεσμα ο αέρας που διέρχεται μέσα από τα φαρυγγικά τοιχώματα, να προκαλεί το χαρακτηριστικό θόρυβο του ροχαλητού. Η ύπαρξη ροχαλητού μπορεί να υποκρύπτει πιο σοβαρές παθήσεις όπως η αποφρακτική υπνική άπνοια.
Τι είναι η αποφρακτική υπνική άπνοια;

Η υπνική άπνοια είναι μια αρκετά συχνή διαταραχή στη λειτουργία της αναπνοής κατά τη διάρκεια του ύπνου. Κατά την άπνοια, τα τοιχώματα της αναπνευστικής οδού συμπίπτουν μεταξύ τους, με αποτέλεσμα την απόφραξη αυτής. Η αναπνοή του ασθενούς γίνεται πολύ ρηχή ή σταματάει εντελώς για χρονική διάρκεια που μπορεί να κυμαίνεται από 10 – 15 δευτερόλεπτα ή και περισσότερο. Τα επεισόδια αυτά μπορεί να επαναλαμβάνονται μέχρι και πάνω από σαράντα φορές σε μια ώρα . Κατά τη διάρκεια της υπνικής άπνοιας το ποσό του οξυγόνου που υπάρχει στο αίμα του ασθενούς μπορεί να μειωθεί σημαντικά σε επίπεδα που διαταράσσουν την οξυγόνωση οργάνων όπως ο εγκέφαλος και η καρδιά. Η οξυγόνωση του εγκεφάλου αρχίζει να μειώνεται, ο ασθενής αφυπνίζεται και η αναπνοή επανέρχεται συνήθως με έντονο ροχαλητό
Ποιες είναι οι πιθανές επιπτώσεις;
Οι επιπτώσεις της υπνικης άπνοιας αφορούν:
Το καρδιοαγγειακό σύστημα (αρτηριακή υπέρταση, ανάπτυξη αρρυθμιών, καρδιοπάθεια)
Ενδοκρινολογικό σύστημα ( διαβήτης, επιπτώσεις στην σωστή ανάπτυξη των παιδιών)
Ανοσοποιητικό σύστημα( μείωση των άμυνών του οργανισμού)
Τον μεταβολισμό με ανάπτυξη παχυσαρκίας και δυσλιπιδαιμίας
Αίσθημα κούρασης και μειωμένη απόδοση στην εργασία και το σχολείο
Αύξηση των τροχαίων ατυχημάτων

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Οι περισσότεροι ασθενείς με υπνική άπνοια παρουσιάζουν δυνατό ροχαλητό. Παρόλα αυτά, κάθε άτομο που ροχαλίζει δεν πάσχει απαραίτητα και από υπνική άπνοια. Κάποιοι άνθρωποι μπορεί και να ξυπνούν κατά τη διάρκεια του ύπνου, με την καρδιά τους να χτυπά δυνατά, ιδρωμένοι ή με την αίσθηση πνιγμού, χωρίς όμως αυτό να είναι απαραίτητο. Συνυπάρχουν η μείωση της λειτουργικότητας όπως αίσθημα της κούρασης και της υπνηλίας κατά τη διάρκεια της ημέρας οι οποίες οδηγούν σε πρωινούς πονοκεφάλους, η αδύνατη μνήμη και συγκέντρωση καθώς και η μειωμένη απόδοση στην δουλειά ή στο σχολείο. Η υπνική άπνοια μπορεί να μιμηθεί η να οδηγήσει στην κατάθλιψη.

Επίσης οι γονείς θα πρέπει να «υποψιαστούν» σύνδρομο άπνοιας αν τα παιδιά τους ροχαλίζουν, διαβάζουν αλλά δεν αποδίδουν, είναι υπερδραστήρια ή έχουν αδικαιολόγητη απώλεια ούρων το βράδυ. Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι δεν υπάρχει «αθώο» ροχαλητό στα παιδιά. Πάντα πρέπει να διερευνάται από ωτορινολαρυγγολόγο.
Πως γίνεται η διάγνωση;
Κατ’ οίκον μελέτη ύπνου με έναν απλουστευμένο εξοπλισμό που χρησιμοποιείται στο σπίτι για την μελέτη του ροχαλητού και την διάγνωση της άπνοιας ύπνου. Λειτουργεί ως εξέταση διαλογής. Κατά την εξέταση αυτή γίνεται καταγραφή του καρδιακού ρυθμού, των επιπέδων οξυγόνου, της ροής του αέρα και του ρυθμού της αναπνοής. Εάν έχετε άπνοιες στον ύπνο, τα αποτελέσματα θα αναδείξουν πτώση των επιπέδων οξυγόνου κατά τη διάρκεια των απνοιών και εν συνεχεία, αύξηση των επιπέδων μετά την αφύπνιση.
Πολυσωματογραφική μελέτη ύπνου η οποία γίνεται σε νοσοκομειακό επίπεδο και απαιτείται από τον ασθενή να διανυκτερεύσει ένα βράδυ. Κατά τη διάρκεια της εξέτασης , είστε συνδεδεμένος/η ώστε να καταγράφεται η καρδιακή, η πνευμονική και η εγκεφαλική λειτουργία, ο ρυθμός της αναπνοής, οι κινήσεις των χεριών και των ποδιών και τα επίπεδα του οξυγόνου κατά τη διάρκεια του ύπνου.

Ο σημαντικότερος στόχος της χειρουργικής εκτίμησης κι αντιμετώπισης του ροχαλητού και των αποφρακτικών απνοιών-υποπνοιών είναι ο καθορισμός των σημείων του ανώτερου αεραγωγού που ευθύνονται γι αυτά. Ο χειρουργός μπορεί στη συνέχεια να προσαρμόσει τις παρεμβάσεις του στα ακριβή χαρακτηριστικά του προβλήματος του κάθε ασθενή

Τα τελευταία χρόνια αυτό γίνεται με την εύκαμπτη ρινοφαρυγγολαρυγγοσκόπηση σε συνθήκες τεχνητού (φαρμακευτικού) ύπνου του ασθενούς (sleep endoscopy). Με αυτήν την μέθοδο, ο ασθενής εισάγεται με την βοήθεια αναισθησιολόγου, σε τεχνητό ύπνο, και πραγματοποιείται ταυτόχρονα ρινοφαρυγγοσκόπηση, με αποτέλεσμα να μπορεί να εντοπιστεί αξιόπιστα το σημείο της απόφραξης. Η εξέταση πραγματοποιείται σε νοσοκομειακό περιβάλλον, είναι ανώδυνη και είναι σύντομη.

Δυσφαγία & Διαταραχές Κατάποσης

Τι είναι η δυσφαγία και τι περιλαμβάνουν οι διαταραχές κατάποσης;
Δυσφαγία είναι οποιαδήποτε διαταραχή των μηχανισμών της κατάποσης.

Ο όρος δυσφαγία χρησιμοποιείται για να περιγράψει τις δυσκολίες στη μάσηση και στην κατάποση υγρών και στερεών τροφών, καθώς αυτές επεξεργάζονται και μεταφέρονται από τη στοματική κοιλότητα στο στομάχι.

Έχει σαν αποτέλεσμα την διακοπής είτε της ευχαρίστησης του φαγητού, είτε της διατήρησης της θρέψης και της ενυδάτωσης του ανθρώπινου οργανισμού.
Γιατί είναι σημαντική η σωστή στοματική σίτιση;

1. Μας εξασφαλίζει την επαρκή πρόσληψη θρεπτικών συστατικών ημερησίως για να καλύπτουμε τις ενεργειακές μας ανάγκες.

2. Μας εξασφαλίζει την επαρκή λήψη υγρών, απαραίτητα για την σωστή ενυδάτωση του οργανισμού.

3. Το γεύμα αποτελεί ένα μέσο κοινωνικοποίησης και συντροφικότητας.
Ποιοι ασθενείς μπορούν να εμφανίσουν δυσφαγία;
1. Νευρολογικοί ασθενείς
Αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο: 41-74%
Parkinson’s: 69,1%
Alzheimer: 84%
Πολλαπλή σκλήρυνση: 84%
Νόσος κινητικού νευρώνα: 51, 2%
Πλάγια αμυοτροφική σκλήρυνση: 29%
Νευρολογικές εκφυλιστικές νόσοι

2. Οι ασθενείς με νεοπλασματικές νόσους κεφαλής και τραχήλου.
Οι διαταραχές της κατάποσης ενδέχεται να οφείλονται:
στην νόσο
αποτέλεσμα της χειρουργικής επέμβασης (εκτεταμένη χειρουργική αφαίρεση)
χημειοθεραπείας ή/ και ακτινοθεραπείας

3. Ασθενείς με κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις

4. Παιδιά και ενήλικες με εγκεφαλική πάρεση

5. Ασθενείς με τραχειοστομία

6. Γηριατρικοί ασθενείς 50-75% των γηριατρικών ασθενών εμφανίζουν κάποια μορφή διαταραχή κατάποσης
Επιπτώσεις διαταραχών κατάποσης

1. Εισρόφηση

2. Πνευμονία από εισρόφηση

3. Χρόνια αφυδάτωση

4. Διαταραχές θρέψης και καχεξία, μη σωστή ανάπτυξη στα παιδιά

5. Κοινωνικός αποκλεισμός

6. Κατάθλιψη

7. Αύξηση του κόστους περίθαλψης( συμπληρώματα διατροφής, παρεντερική σίτιση)

8. Κατακλίσεις
Πως πραγματοποιείται ο έλεγχος κατάποσης

Η εκτίμηση ξεκινά από την λήψη ενός λεπτομερούς και περιγραφικού ιστορικού του ασθενούς σε ότι αφορά το γενικό ιατρικό ιστορικό, τις διατροφικές του συνήθειες, τα συμπτώματα του, το επίπεδο θρέψης του και την φαρμακευτική του αγωγή

Ακολουθεί μια πλήρη ωτορινολαρυγγολογική εξέταση με την παρουσία ειδικού λογοθεραπευτή , εξειδικευμένου στις διαταραχές κατάποσης

Η τελική εκτίμηση περιλαμβάνει μια λειτουργική ενδοσκοπική εκτίμηση κατάποσης (Functional Endoscopic Evaluation of Swallowing η FEES).

Στην εξέταση αυτή, πραγματοποιείται μια ενδοσκόπηση λάρυγγος με την χρήση ενός εύκαμπτου λαρυγγοσκοπίου , όπου και παρατηρούμε τις ανατομικές δομές. Ταυτόχρονα πραγματοποιείται δοκιμασία κατάποσης υγρών και στερεών τροφών με την δυνατότητα άμεσης εκτίμησης της ενδεχόμενης παθολογίας. Η συνδρομή λογοθεραπευτή είναι καθοριστική, διότι κατά την διάρκεια της εξέτασης εφαρμόζονται αντιρροπιστικές τεχνικές και εκτίμηση του οφέλους της λογοθεραπείας.
Ποιες είναι οι πιθανές παρεμβάσεις που μπορούμε να κάνουμε;